Słowo i Zycie - nr wiosna 2000

numer wiosna 2000

OD REDAKCJI

Okrągła liczba 2000 sprawia, że szczególnie podkreśla się wyjątkowość czasu, w którym żyjemy. Z kategorią czasu wiąże się nieodwracalność faktów. Niczego, co się zdarzyło, nie da się odwrócić. Można próbować łagodzić skutki wydarzeń, ale nie da się wrócić do stanu sprzed ich zaistnienia. Nie da się cofnąć słów, które nigdy nie powinny być wypowiedziane, ani gestu, który nigdy nie powinien być wykonany. Zniszczonych relacji często nigdy nie da się już nawiązać. Błędy nie zawsze mogą być naprawione. A co z myślami, pragnieniami, postawami?

Dwa fakty nadały kategorii czasu szczególnego znaczenia: upadek człowieka w raju i śmierć Chrystusa na krzyżu Golgoty. Rzadko rozpatrujemy je poprzez pryzmat ich nieodwracalności.

Gdy Adam i Ewa po przekroczeniu Bożego rozkazu próbowali skryć się przed Stwórcą, ich poznanie niewątpliwie wzrosło: Zrozumieli, że nie da się już “nie zjeść” owocu z drzewa poznania dobra i zła. Zrozumieli, że nie ma już powrotu do poprzedniego stanu. Grzech zaistniał. Czas zaczął płynąć, dla nich i dla nas. I przekonali się, że prawdziwe były Boże słowa: “... gdy tylko zjesz z niego, na pewno umrzesz” (I M. 2,17).

Pan Jezus na Krzyżu Golgoty, będąc bezgrzesznym, zapłacił swoją śmiercią za grzech każdego z nas. Jego śmierć nie cofnęła czasu, nie przywróciła człowiekowi jego pierwotnego bezgrzesznego stanu. Grzech pozostał na świecie, ale odtąd każdy człowiek może wrócić do Boga, bo kara za jego grzech została poniesiona. I był to fakt również nieodwracalny, dający człowiekowi nową szansę - pomimo tego, co zrobił. A konsekwencje śmierci Pana Jezusa najlepiej pojął Szatan, którego hegemonia nad światem skończyła się, bo wyznaczone zostało człowiekowi wyjście ratunkowe - wąska droga i ciasna brama. Przez wiarę w Jezusa Chrystusa człowiek może powrócić do Boga i wyjść spod władzy Szatana.

Biblia poucza nas, co należy do Boga i tylko do Niego. Biblia mówi też, co należy do człowieka. Mamy wciąż wolną wolę, a konsekwencje naszych wyborów sięgają naszej wieczności. Od nas zależy, czy i na ile uznamy Boga, co w naszym życiu oddamy Jemu, a co pozostawimy w swojej dyspozycji. To nasz wybór, czy słuchamy Boga i na ile poważnie traktujemy Jego Słowo. Zapominamy często, że jako wierzący toczymy bój ze światem ciemności a Boże obietnice zapewniają nam zwycięstwo w tej walce. Artykuł Józefa Kajfosza “Przełamać blokadę” skłania do głębokich przemyśleń w tej sprawie, sprawdzenia, na ile autentyczny jest nasz kontakt z Bogiem, co nas oddziela od Bożych źródeł i powstrzymuje przebudzenie. Pomocą w odpowiedzi na pytanie, jaka jest nasza relacja z Bogiem, będzie też “Która tabliczka”.

Wszyscy, w mniejszym lub większym stopniu, mamy skłonność do narzekania. Szemranie jest grzechem bardzo napiętnowanym na kartach Biblii. Godna pochwały jest natomiast umiejętność bycia zadowolonym, poprzestawania na tym, co mamy, akceptowania sytuacji, w jakiej Bóg nas stawia. W dobie materializmu, zabiegania o coraz większy stan posiadania, warto o tym przypomnieć. Polecamy: “Zadowolenie”.

W atmosferę Świąt Wielkanocnych wprowadzą nas: “Wykonało się” oraz “Kamień na kamieniu”. Pan Jezus zapowiadał, że będzie wydany, ukrzyżowany, że zmartwychwstanie. Nikt w to nie wierzył. Ale stało się dokładnie tak, jak zapowiedział: zmartwychwstał trzeciego dnia. Wcześniej jeszcze, patrząc na mury Świątyni, mówił, że nie zostanie z niej nawet kamień na kamieniu. Nikt w to nie wierzył, bo też było to zupełnie niewyobrażalne, by ktokolwiek był w stanie poruszyć choćby jeden z potężnych głazów. A po czterdziestu latach od Jego ukrzyżowania Świątynia spłonęła, żołnierze zaś - w poszukiwaniu roztopionego złota - ruszyli każdy jej kamień. Wypełniło się co do joty.

Przed nami wciąż niewypełnione proroctwa. Jednego możemy pewni: wypełnią się, wszystkie i dokładnie.

Nina i Bronisław Hury