Doroczna Konferencja WKCh '06

W tym roku Doroczna Konferencja Wspólnoty Kościołów Chrystusowych odbyła się w dniach 21-24 sierpnia w Centrum Chrześcijańskim w Zakościelu pod hasłem "Pasterze XXI wieku według Bożego serca i planu". Jak co roku przybyli pastorzy, kierownicy agend ogólnokościelnych, pracownicy i niektórzy starsi wraz z małżonkami ze zborów z całego kraju. Ci, którzy zazwyczaj rozpoczynają nabożeństwa, zachęcają do uwielbienia Boga i wierności Jego Słowu, którzy głoszą kazania, nauczają i usługują zborom na wiele sposobów, tym razem usiedli, aby słuchać i być nauczani. Jak wskazywało hasło, wykłady skupiały się na biblijnym wzorcu pasterza dla trzody. Rozpoczynając Konferencję Prezbiter Naczelny Kościoła br. Andrzej Bajeński nawiązał do Ps. 23. Frapujące jest to, że w Piśmie Świętym wielki Bóg jest często porównywany do pasterza. Ukazywany jako ktoś, kto ma w swoim sercu wiele sympatii, emocji, życzliwości i pasji do swojego ludu. On też chce, by pastorzy i starsi w przewodzeniu zborowi przypominali pasterzy. Obraz pasterza troszczącego się o swoje owce, zabiegającego o ich dobro, karmiącego je i prowadzącego bezpiecznymi ścieżkami, jest najbliższy Bożemu sercu. Chcemy być pasterzami według Bożego serca i właściwymi dla naszego wieku. Bóg w Biblii jest przedstawiany jako Stwórca, Król i Władca wszystkiego, jako Zbawiciel, ale również jako pasterz swojego ludu.

Powoływanie do służby pastorskiej i rady starszych właściwych osób jest bardzo istotne. Jak rozpoznać takie osoby, jakie procedury przy ich powoływaniu zastosować? Czy demokracja jest właściwym sposobem zarządzania zborem? Jak osiągnąć wspólną wizję zboru bez dyktatorskich zapędów przywódczego grona? Jak kształtować życie wspólnoty kościelnej, by każdy czuł się w niej potrzebny? To zaledwie niektóre z pytań, z którymi muszą się zmierzyć pasterze wspólnot kościelnych. Do tego dochodzą wysokie standardy moralne. Rozpoznanie mocnych i słabych stron osobowości i świadomość tego, że bardzo się różnimy, niewątpliwie ułatwia współdziałanie, właściwy podział odpowiedzialności i wzajemne relacje. Ta problematyka dominowała w wykładach. Głównymi wykładowcami byli Les White i Loren Deckard. Koncentrowali się na praktycznych aspektach, popartych przykładami z ich wieloletniej praktyki w tej dziedzinie.

Ciekawostką był wykład "Syndrom wypalenia u pastorów", prowadzony przez br. Krzysztofa Pawłusiowa, poruszający psychologiczne aspekty pastorskiej służby. To służba ponad ludzkie siły, co potwierdzają statystyki dotyczące rezygnacji z niej. Jednak, z Bożą pomocą, można temu zadaniu sprostać. Bardzo pomocne w tym będą praktyczne rady z tego wykładu, ostrzeżenia i wskazówki oraz końcowe przypomnienie, że „mamy ten skarb w naczyniach glinianych”, a o kruche naczynia trzeba szczególnie dbać.

Konferencja niewątpliwie odświeżyła biblijne spojrzenie na wiele zagadnień, na niektóre rzuciła nowe światło. Z pewnością był to dobry czas na regenerację duchowych sił i na relaks. Można było się uczyć samemu, wyrażać wątpliwości i zadawać pytania, spojrzeć spokojnie na własną służbę, zobaczyć, jak robią to inni. Był też czas na modlitwę, aby być częścią Bożej obietnicy: „I dam wam pasterzy według swojego serca, którzy was będą paść rozumnie i mądrze” (Jer 3:15).

Czwartek przeznaczony był na sesję plenarną Konferencji Krajowej WKCh. Wysłuchano sprawozdań Komisji Kontrolnej i Prezbitera Naczelnego, zaakceptowano decyzje Rady Krajowej o powołaniu nowych zborów: w Tomaszowie Mazowieckim i Wrocławiu, o zawieszeniu z końcem bieżącego roku działalności agendy ogólnokościelnej Misja „Świat Dziecka”, o powołaniu Misji Charytatywnej „Dobro Czynić”, mającej status organizacji pożytku publicznego. Przyjęto do akceptującej wiadomości wniosek Społeczności Chrześcijańskiej w Dąbrowie Górniczej o ordynowanie na pastora braci: Mirosława Kozieła i Daniela Masarczyka. Podjęto również uchwałę dotyczącą stanowiska Kościoła w kwestii lustracji duchownych oraz rezolucje w sprawie podnoszenia jakości zespołów przywódczych lokalnych wspólnot kościelnych oraz projektu nazwanego 20/21.

Uchwała dotycząca lustracji stwierdza, że jako Wspólnota Kościołów Chrystusowych chcemy poznać fakty o przeszłości naszych duchownych. Podobnie bowiem jak nasza wiara opiera się na faktach jakimi były śmierć, zmartwychwstanie i wniebowstąpienie Jezusa, tak i nasz ogląd rzeczywistości powinien opierać się na faktach. Poznanie faktów nie mówi jednak całej prawdy o rzeczywistości, a jedynie przybliża do niej. Ocena faktów i osąd osób wymaga rozwagi, jaką zaleca ap. Paweł: "Przeto nie sądźcie przed czasem, dopóki nie przyjdzie Pan, który ujawni to, co ukryte w ciemności, i objawi zamysły serc; a wtedy każdy otrzyma pochwałę od Boga" (1 Kor 4,5). Rezolucje zostały skierowane do lokalnych wspólnot Kościoła. Pierwsza z nich zachęca zbory do zorganizowania nauczania i podjęcia wysiłków, by podnieść jakość zespołów przywódczych. Rezolucja w sprawie projektu nazwanego 20/21 dotyczy wizji na kolejne 25 lat, czyli na 100-lecie Kościołów Chrystusowych na ziemiach polskich. W roku bieżącym przypada przypada 85-lecie ich działalności, co odnotowano na bankiecie kończącym Konferencję, przywołując pamięć tych, którzy byli przed nami – nazwiska i imiona pasterzy XX wieku. (red.) ■