Czasopismo Słowo i Życie

Michał Pleban

Starożytne proroctwa wypełnione

Kilkanaście szczegółowych proroctw,
wypowiedzianych przez różnych ludzi na przestrzeni kilkuset lat,
wypełnionych dokładnie w życiu jednego człowieka!

Dwa tysiące lat temu na Golgocie, czyli Miejscu Trupiej Czaszki, poza murami Jerozolimy został ukrzyżowany Jezus, zwany Chrystusem. Nie była to zwykła egzekucja, jak tysiące jej podobnych na tym miejscu: Towarzyszyły temu niezwykłe wydarzenia. A Jego śmierć była przepowiedziana w wielu szczegółach setki lat wcześniej. Zapowiedzi te dotyczyły również Jego genealogii, urodzin i działalności. Proroctwa te zostały wypowiedziane i spisane na przestrzeni kilkuset lat, przez wielu ludzi nie znających się nawzajem. Znajdujemy je w żydowskim Piśmie Świętym, znanym nam dzisiaj jako Stary Testament.

Przez długi czas za najstarsze uważano rękopisy Starego Testamentu pochodzące mniej więcej z X wieku n.e., czyli długo po narodzinach Jezusa. Jednak w roku 1947 w grotach niedaleko Qumran nad Morzem Martwym dokonano spektakularnego odkrycia pozostałości po wspólnocie esseńczyków (jednej z sekt żydowskich) z około I w. p.n.e. Między innymi znaleziono tam rękopisy prawie wszystkich ksiąg Starego Testamentu, a więc i wspomniane proroctwa, napisane zanim Jezus Chrystus urodził się w Betlejem.

Wzmianki o życiu Jezusa odnajdujemy u ówczesnych historyków (Tacyt, Józef Flawiusz). Historię Jego życia i działania znajdujemy również w czterech Ewangeliach, wchodzących dziś w skład Nowego Testamentu. Spisane zostały one przez czterech ludzi, będących bezpośrednimi świadkami życia Jezusa (Jan, Mateusz) lub mających dostęp do świadectw naocznych świadków (Łukasz, Marek). Także odnośnie do pism Nowego Testamentu, posiadamy ich tak stare rękopisy, iż możemy być pewni, że dotarły do nas w takiej formie, jak zostały napisane (najstarszy z obecnie znanych, tzw. rękopis Rylanda, zawierający fragment Ewangelii Jana, pochodzi z około 130 roku n.e, czyli powstał niecałe 50 lat od śmierci jej autora; ogółem dysponujemy ponad czterema tysiącami rękopisów Ewangelii).

Porównując życie Jezusa i pisma Starego Testamentu, można znaleźć dokładne wypełnienie wielu starotestamentowych przepowiedni, nierzadko tak szczegółowych, że przypadkowe ich spełnienie byłoby praktycznie niemożliwe. Przedstawimy tylko kilka z nich, dotyczących Jego śmierci.

Zdradzony przez przyjaciela

Proroctwo:

"Nawet przyjaciel mój, któremu zaufałem, który jadł mój chleb, podniósł piętę przeciwko mnie" (Ps 41,10).

Wypełnienie:

"Po tych słowach Jezus, wstrząśnięty do głębi, oświadczył, mówiąc: Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, jeden z was mnie wyda [...] To jest ten, któremu ja podam umoczony kawałek chleba. Wziął więc kawałek, umoczył go i podał Judaszowi Iskariocie, synowi Szymona. A zaraz potem wszedł w niego szatan [...] więc, wziąwszy kawałek chleba, wyszedł, a była noc"
(J 13,21.26-27.30)

Sprzedany za trzydzieści srebrników

Proroctwo:

"I odważyli mi jako zapłatę trzydzieści srebrników. Lecz Pan rzekł do mnie: Wrzuć je do skarbca, tę wysoką cenę, na jaką Mnie oszacowali!" (Zach 11,12-13).

Wypełnienie:"

"Wtedy odszedł jeden z dwunastu, którego zwano Judasz Iskariot, do arcykapłanów, i rzekł: Co mi chcecie dać, a ja go wydam? Oni zaś wypłacili mu trzydzieści srebrników" (Mt 26,14-15).

Zabity jako przestępca

Proroctwo:

"Dlatego dam mu dział wśród wielkich i z mocarzami będzie dzielił łupy, za to, że ofiarował na śmierć swoją duszę i do przestępców był zaliczony" (Iz 53,12).

Wypełnienie:

"A była godzina trzecia, kiedy go ukrzyżowali. Był też wypisany napis z podaniem jego winy: Król Żydowski. Ukrzyżowali też z nim złoczyńców, jednego po prawicy, a drugiego po lewicy" (Mk 15,25-27).

Jezus został skazany na śmierć krzyżową jako przestępca polityczny, rzekomo ogłaszający się królem Izraela i nawołujący do buntu przeciwko cezarowi. Śmierć na krzyżu była wówczas najcięższą i najbardziej hańbiącą karą dla przestępców.

Przebicie rąk i nóg

Proroctwo:

"Osaczyła mnie gromada złośników, przebodli ręce i nogi moje. Mogę policzyć wszystkie kości moje... Oni przyglądają się, sycą się mym widokiem" (Ps 22,17-18) .

Wypełnienie:

"A gdy przyszli na miejsce, zwane Trupią Czaszką, ukrzyżowali go tam [...] A lud stał i przyglądał się. Przełożeni zaś naśmiewali się, mówiąc: Innych ratował, niechże ratuje samego siebie [...] Szydzili z niego także i żołnierze, podchodząc doń i podając mu ocet" (Łk 23,33.35-36).

Do krzyża przybijano skazańca właśnie za ręce i nogi. W czasach powstawania Pism Starego Testamentu praktyka ta nie była znana, gdyż Żydzi nigdy nie stosowali krzyżowania.

Dzielenie szat i rzucanie losów o suknię

Proroctwo:

"Między siebie dzielą szaty moje i o suknię moją los rzucają" (Ps 22,19).

Wypełnienie:

"A gdy żołnierze ukrzyżowali Jezusa, wzięli szaty jego i podzielili na cztery części, każdemu żołnierzowi część, i zwierzchnią suknię. A ta suknia nie była szyta, ale od góry cała tkana. Tedy rzekli jedni do drugich: Nie krajmy jej, rzućmy o nią losy, czyja ma być" (J 19,23-24).

Napojenie żółcią i octem

Proroctwo:

"Dodali żółci do pokarmu mego, a w pragnieniu moim napoili mnie octem" (Ps 69,22).

Wypełnienie:

"A gdy przyszli na miejsce, zwane Golgota, co znaczy miejsce Trupiej Czaszki, dali mu do picia wino, zmieszane z żółcią" (Mt 27,33-34).
"Potem Jezus, wiedząc, że się już wszystko wykonało, aby się wypełniło Pismo, powiedział: Pragnę. A stało tam naczynie pełne octu; włożywszy więc na pręt hizopu gąbkę nasiąkniętą octem, podali mu do ust" (J 19,28-29)

Nie złamana żadna kość

Proroctwo:

"Strzeże wszystkich kości jego, żadna z nich się nie złamie" (Ps 34,21)

Wypełnienie:

"Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby ciała nie pozostawały przez sabat na krzyżu, albowiem dzień tego sabatu był uroczysty, Żydzi prosili Piłata, aby im połamano golenie i zdjęto je. Przyszli więc żołnierze i połamali golenie pierwszemu i drugiemu, którzy byli z nim ukrzyżowani, a gdy podeszli do Jezusa i ujrzeli, że już umarł, nie połamali goleni jego" (J 19,31-33).

Połamanie goleni praktykowano w celu przyspieszenia powolnej śmierci krzyżowej. Zastosowano je w przypadku obu ukrzyżowanych z Jezusem przestępców, lecz Jezus umarł już wcześniej i wobec Niego nie było to już potrzebne.

Przebicie boku

Proroctwo:

"Wtedy spojrzą na Mnie, na tego, którego przebodli, i będą go opłakiwać, jak opłakuje się jedynaka, i będą gorzko biadać nad nim, jak gorzko biadają nad pierworodnym" (Zach 12,10).

Wypełnienie:

"Lecz jeden z żołnierzy włócznią przebił bok jego i zaraz wyszła krew i woda" (J 19,34).

Przebicie włócznią boku praktykowano jako sprawdzenie, czy skazany rzeczywiście już umarł. Pokazanie się krwi i wody nastąpiło przypuszczalnie wskutek wydzielenia się osocza z krwi. Podobne zjawisko obserwowano w przeprowadzonych w dzisiejszych czasach eksperymentach z przebijaniem boku martwych zwierząt.

Zaćmienie słońca

Proroctwo:

"W owym dniu, mówi Wszechmogący Pan, sprawię, że słońce zajdzie w południe, i mrokiem okryję ziemię w biały dzień" (Am 8,9).

Wypełnienie:

"A od szóstej godziny do godziny dziewiątej ciemność zaległa całą ziemię. A około dziewiątej godziny zawołał Jezus donośnym głosem: Eli, Eli, lama sabachtani ! Co znaczy: Boże mój, Boże mój, czemuś mnie opuścił?" (Mt 27,45-46).

Według żydowskiego podziału doby, dzień dzielono na dwanaście godzin, z których pierwsza według dzisiejszego czasu trwała od 6:00 do 7:00. Tak więc godzina szósta odpowiada naszej godzinie dwunastej, czyli południu - tak jak zapowiedziano w księdze proroka Amosa.

********

W historii świata wielu ludzi podawało się za nauczycieli ludzkości, obdarzonych szczególną mądrością - Budda, Mahomet, Konfucjusz... Zakładali szkoły filozoficzne i religie, głosząc, że posiadają prawdę, niedostępną dotąd innym. Jednak żaden z nich nie mógłby poprzeć tego choćby jednym konkretnym proroctwem, które dotyczyłoby jego osoby, a zostało wyartykułowane przed jego narodzeniem i było przez niego wypełnione. W przypadku Jezusa Chrystusa - Jego życie i śmierć zostały przepowiedziane setki lat wcześniej, aby nie mogło być wątpliwości, że właśnie On jest kimś wyjątkowym, posłanym przez Boga, przynoszącym ludzkości zbawienie.

Jakie więc znaczenie ma dzisiaj życie Jezusa, a zwłaszcza Jego śmierć, która została przepowiedziana w tak wielu szczegółach? Co głosił i czego nauczał? Jezus nie uczył ludzi nowej religii, podobnej do wielu już istniejących. Nie ustanawiał kolejnego skomplikowanego systemu przepisów i rytuałów. Jego nauka jest prosta:

Bóg stworzył świat i człowieka. Chce, żeby każdy człowiek mógł Go poznać, doświadczyć Jego miłości i działania w swoim życiu. Dał ludziom wskazówki, jak mają żyć - Swoje prawo. Nikogo jednak nie zmusza do posłuszeństwa, dając wolny wybór każdemu, czy chce Mu służyć, czy nie.
Człowiek buntuje się wobec Boga i sprzeciwia Jego woli, co jest grzechem. Dlatego ludzkie sposoby zbliżenia się do Boga - religia, filozofia, etyczne postępowanie - są nieskuteczne, gdyż nie zmieniają tego ludzkiego pragnienia do życia na swój sposób. Człowiek nie może zbliżyć się do Boga, bo jest grzeszny i nie jest w stanie temu zadośćuczynić.
Jezus jest Bożą drogą zbawienia człowieka. Zgodził się umrzeć jako rekompensata za grzech człowieka. Mimo iż to ten, kto grzeszy, powinien być odrzucony przez Boga, to Jezus został zabity i odrzucony w zastępstwie każdego człowieka.
Każdy, kto uwierzy, iż Jezus jest Synem Bożym, który umarł za jego grzech i zmartwychwstał, otrzyma już teraz zbawienie - przebaczenie grzechu i nowe życie od Boga.

Jezus głosił, że jest Synem Bożym, posłanym przez Boga dla ratowania i zbawienia każdego człowieka. Przyszedł na Ziemię, by wziąć na siebie grzechy całego świata i ponieść za nie karę – umrzeć na krzyżu. I zwyciężyć śmierć – zmartwychwstać. W ustach kogoś innego takie słowa byłyby głupotą lub bluźnierstwem. Ale wypowiedziane przez Tego, który w tak niezwykły sposób został zapowiedziany, są warte co najmniej rozważenia... ■