Nowa stacja misyjna w Sandomierzu

[Słowo i Życie nr 7-9/1995]

Powstanie jej przypomina początki naszego Kościoła. Grupa młodych ludzi w latach 80. wyjeżdża do Grecji z zamiarem opuszczenia Polski na stałe. Dwoje z nich - Ale­ksandra i Adam Byrowie - na grec­kiej plaży spotyka ewangelicznego misjonarza z Niemiec i przyjmuje Boże Słowo. Trudności życiowe spra­wiają, że decydują się wrócić do kra­ju i zamieszkują w Sandomierzu, ro­dzinnym mieście Adama. Myśleli, że w Polsce są jedynymi ewangeliczny­mi chrześcijanami. Żyli pracując i dzieląc się tym, co tak nieoczekiwa­nie poznali w Grecji - zbawieniem w Jezusie Chrystusie. Po 6 latach jest tam grupa 15 biblijnie wierzących osób. Nawiązywali kontakty z różny­mi Kościołami. Poprzez Chrześcijań­ski Instytut Biblijny dotarli również do naszego Kościoła i postanowili funk­cjonować w jego ramach. Od czerw­ca ‘95 działają jako stacja misyjna warszawskiego zboru „Chrześcijań­ska Społeczność", co zostało oficjal­nie zgłoszone odpowiednim wła­dzom. ■