Płock jest historycznym miastem le­żącym nad Wisłą, ok. 120 km na zachód od Warszawy. Jest miastem wojewódzkim liczącym ok. 140 tys. mieszkańców i do niedawna nie było w tym mieście żadnego zboru ewangelicznego.

Pierwsza ewangelizacja w Płocku, o której nam wiadomo, odbyła się pod koniec 1984 r., w jednej z katolickich parafii naszego miasta i była zorgani­zowana prze ruch "Światło-Życie". Ksiądz prowadzący rekolekcje oparł swe nauki na znanym traktacie "Czte­ry prawa duchowego życia". Wspominamy tamtą ewangelizację, bo podczas jej trwania decyzję naśla­dowania Chrystusa podjął jeden z braci, który później stał się współzałożycielem naszej Społeczności.

W 1989 r. w Płocku stanął po raz pierwszy namiot "Chrześcijańskiej Społeczności Misyjnej". "Biblia pod Namiotem" spotkała się z żywym zainteresowaniem. Wśród nas już nie ma nikogo z tamtej ewangelizacji, to jednak szlak dla Ewangelii w naszym mieście został przetarty.

W listopadzie 1989 r. w Płocku po­jawił się, na najbardziej uczęszczanej uli­cy miasta, stolik z Bibliami i literaturą chrześcijańską. Literaturę chrześci­jańską sprzedawali dwaj studenci (urodzeni w Płocku), którzy podczas studiów w Gdańsku nawrócili się i podjęli postanowienie, by zanieść Ewangelię do rodzinnego miasta.

W 1988 r. w Zborze zielonoświątko­wym we Wrocławiu nawróciła się ko­lejna osoba z Płocka. Po pewnym czasie nawiązała kontakt ze Zborem ewangelicznym z Włocławka (ok. 50 km od Płocka). W jej mieszkaniu roz­poczęły się regularne spotkania, które prowadził dojeżdżający pastor z Włocławka.

Na początku 1990 r. do Płocka przeprowadziło się małżeństwo z Warszawy, którzy zakładali, że tylko chwilowo zatrzymają się w Płocku, ale Bóg zmienił ich plany i pozostali na stałe.

Wiosną 1990 r. nastąpiło spotkanie wszystkich wymienionych wyżej osób i tak narodziła się Chrześcijańska Społeczność w Płocku. Jeszcze w 1990 r. przeprowadziliśmy trzy ewan­gelizacje wspólnie ze Zborem War­szawa-Wola, misją międzykościelną "Organizacja Moblizacja" i misją "Sukkot". Jako niezależna grupa przyjęliśmy nazwę "Chrześcijańska Społeczność", co okazało się proro­cze, gdyż w 1991 r. poprosiliśmy o opiekę Zbór warszawski o tej samej nazwie, stając się jego Stacją Misyj­ną.

Obecnie Chrześcijańska Społecz­ność w Płocku liczy kilkanaście osób i kilku sympatyków (pod naszą opieką znajdują się także grupki wierzących w Sierpcu i Gostyninie). W ciągu tygo­dnia odbywają się następujące spot­kania: niedzielne nabożeństwo, po­niedziałkowe spotkania modlitwne i czwartkowe studium biblijne. Dwa ra­zy w tygodniu kilka osób spotyka się na modlitwie o 6 rano. Dodatkowo dwie siostry spotykają się 2-3 razy w tygodniu i modlą się za wszystkich członków Społeczności oraz bieżące sprawy Zboru. Ich służba obok dusz­pasterstwa i nauczania staje się kolej­ną regularną służbą w Zborze.

W sobotę 20 marca 1993 r. wyko­rzystaliśmy miejscowy basen, aby po raz kolejny odbyć uroczystość chrztu wiary. Poprzednie chrzty naszej Spo­łeczności odbywały się nad pobliskimi jeziorami, ale tym razem zimna pora roku zmusiła nas do wynajęcia base­nu. Kolejne cztery osoby wyznały Je­zusa Chrystusa, jako swojego Zbawi­ciela i Pana. Chrześcijańska Społecz­ność w Płocku wrosła w ten sposób liczebnie do kilkunastu osób. Chrzcił br. Tadeusz Dworakowski a kazno­dzieją był br. Jacek Kozielski. Obaj bracia wspólnie pracują w Płocku jako duszpasterze.

Nasze spotkania na początku odby­wały się w malutkim, dwupokojowym mieszkaniu. Gdy przybywały ewangelizacyjne "posiłki" z innych miast, bywało że na tych kilku metrach kwa­dratowych powierzchni ok. 30 osób uwielbiało Pana. Później dzięki pomo­cy Chrześcijańskiej Społeczności z Warszawy staliśmy się właścicielami starego domu i tam przenieśliśmy spotkania.

Z powodu prowadzenia remontu ka­pitalnego naszego obiektu zborowego powróciliśmy do ciasnego mieszkania i tu wielbimy naszego Pana.

Jeśli ktoś z Czytelników "Słowa i Życia" miałby chęć udzielić nam po­mocy finansowej w przeprowadzeniu tego remontu, podajemy numer konta, na które można wpłacać wszel­kie ofiary  (TDiJK).