Sergiusz Kobus
A jednak w Trójmieście
[Słowo i Życie nr 4/1989]
W historii
Kościołów w Polsce rok 1950 zapisał się dramatycznym akcentem i okazał
się w konsekwencji niepomyślny dla przyszłości Kościoła Chrystusowego.
W latach 1950-1953 zostali pozbawieni wolności czołowi
przywódcy tego Kościoła, a mianowicie br. br.: Jerzy Sacewicz - prezes,
Mikołaj Korniluk - sekretarz i Bolesław Winnik – skarbnik Zjednoczenia
Kościołów Chrystusowych. W tym właśnie czasie utracono wiele Zborów i
budynków sakralnych, a m.in. również Zbór w Gdańsku. Na wniosek
pozostałych członków Zarządu, Kościół Chrystusowy wszedł w 1953 roku w
skład Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego, a tym samym utracił
legalizację, uzyskaną już przed wojną.
Pierwszy
Zbór Kościoła Chrystusowego po wojnie mieścił się w Gdańsku przy ul.
Libermana 9 i liczył ponad stu członków (nie licząc sympatyków i
dzieci). Dotychczasowe pomieszczenie było za ciasne; Zarząd Kościoła
wraz z pastorem Zboru czynił starania o odpowiedni obiekt sakralny.
Br. Paweł
Bajeński, pierwszy pastor Zboru wspominał: „W 1947 r. uzyskano dla
Zboru poniemiecką świątynię wraz z plebanią, położoną w centrum miasta,
jednakże w stanie ogromnego zniszczenia. W 1948 r. nie zważając na
trudności materialne przystąpiono do odbudowy zniszczonej w 75%
świątyni. Dużym wysiłkiem zborowników, nakładem kosztów (1,5 mln zł)
odbudowano uszkodzone mury, położono dach, otynkowano budynek wewnątrz,
dobudowano przedsionki przy wejściu głównym i bocznym, przeprowadzono
instalację elektryczną. Wewnątrz świątyni zbudowano nowy chór. Należało
jeszcze dokonać pewnych uzupełnień wyposażenia i urządzeń wewnętrznych".
Zaawansowanie
remontu było bardzo znaczne, skoro w rok od rozpoczęcia prac świątynia
otworzyła swoje podwoje dla gości. Br. Jerzy Sacewicz zapisał w swojej
kronice: „W dniach od 26 do 29 czerwca 1949 roku odbył się
Ogólnokrajowy Zlot Młodzieży Zjednoczonego Kościoła Chrystusowego w
Gdańsku (...) Ostatnie pożegnalne zgromadzenie odbyło się w
niedokończonej Kaplicy ZKCh w Gdańsku przy ul. Mennonitów (...) Właśnie
ta kaplica na Wybrzeżu gościła w swoich progach ostatnie,
pożegnalne nabożeństwo historycznego Zlotu Młodzieży.
Historycznego, bowiem był to jeden z bezspornych dowodów działalności
Kościoła Chrystusowego na Wybrzeżu Gdańskim".
Wykończenie
robót zostało przerwane jesienią 1950 r. w bolesnej dla Kościoła
chwili. Brak nadzoru nad świątynią po mennonitach i
niesprzyjający Kościołowi klimat tamtych wydarzeń spowodował, że ludzie
złej woli zdewastowali obiekt Źle się stało, że niektórzy bracia,
którzy wcześniej zostali zwolnieni z aresztów śledczych -
bo już po dwóch lub trzech miesiącach - nie zatroszczyli się o wiernych
w Gdańsku, dopuszczając w ten sposób do utraty Zboru w sensie członków,
a też kaplicy. Wierni Kościoła Chrystusowego pozbawieni duchowej opieki
dołączyli częściowo do Kościoła Chrześcijan Wiary Ewangelicznej,
któremu przewodniczył wówczas brat Sergiusz Waszkiewicz oraz do
Kościoła Chrześcijan Baptystów. W późniejszym okresie Prezydium Rady
Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego wznowiło odbudowę sprofanowanej
po raz drugi świątyni przy ul. Mennonitów 2.
Z chwilą
reorganizacji ZKE w 1987 r. postanowiono przywrócić Kościołowi Zborów
Chrystusowych utraconą pozycję na Wybrzeżu Gdańskim. Dzięki staraniom
br. Pawła Bajko i pomocy materialnej Department of Mission w USA,
zakupiono działkę o pow. 1870 m2 wraz z domem piętrowym w Gdyni-Orłowie
przy ul. Oficerskiej 15. Natychmiast (wspólnymi siłami prawie
wszystkich członków Zboru) przystąpiono do adaptacji
budynku dla potrzeb sakralnych i mieszkania dla pastora. Pomimo srogiej
zimy i pracy w nieogrzewanym budynku udało się posunąć remont tak
daleko, że 5 lipca można było uroczyście zainaugurować działalność
Zboru. Od tej chwili ustawiczną myślą przewodnią modlitw jest prośba o
wzrost Zboru w sensie duchowym, a też liczebnym.
Plany
działalności obejmują próbę stworzenia studia nagrań dla potrzeb
pracy misyjnej całego Kościoła oraz organizowania obozów
wypoczynkowo-szkoleniowych dla 25-30 osobowych grup dzieci i młodzieży.
Nadal więc, pomimo braku dostatecznych środków, trwają
prace adaptacyjne zmierzające do realizacji powyższych planów. Jednak
ich sfinalizowanie wymaga poważnego wsparcia finansowego. Zbór ufa, że
Bógpobłogosławi dzieło poczęte ku Jego chwale.
Plany
dotyczące młodzieżowych akcji wypoczynkowych mają swoje
uzasadnienie w usytuowaniu posesji. Budynek zborowy położony jest w
górnej części miasta, tuż przy lesie, który jest częścią Parku
Krajobrazowego Trójmiasta. Posesja oddalona jest o około 15 minut drogi
od Zatoki Gdańskiej, na pięknym w tym miejscu klifowym wybrzeżu,
porośniętym wiekowymi bukami. Walory rekreacyjne nie kończą się na
lecie. Wzgórza Parku Trójmiejskiego posiadają narciarskie trasy
turystyczne, łącznie ze zjazdową Łysą Górą w sąsiadującym Sopocie. Z
myślą o narciarzach zainstalowano wyciąg.
Zbór w
Gdyni-Orłowie zaprasza na nabożeństwa w niedziele o godz. 10.00 oraz w
czwartki o godz. 18.00. Prosi także o wsparcie modlitewne w
dziele troski o rozwój Zboru i środki finansowe na realizację zamierzeń. ■
Copyright
© Słowo
i Życie