K
A L E N D A R I U M
Kijowiec
– Matiaszówka – Biała Podlaska – Międzyleś
(tekst nie publikowany w "Słowie i Życiu")
-
4
kwietnia 1963 roku – pismo Józefa Wróbla do Prezydium
Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego z prośbą o
zarejestrowanie Placówki ZKE w Kijowcu,
zgromadzającej się w jego domu. 29 lipca 1963
Prezydium ZKE wystosowało pismo do Wydziału ds.
Wyznań Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie o
zezwolenie na utworzenie samodzielnej
placówki w Kijowcu (najbliższy zbór był w Lublinie) i prośbą
o zgodę na odbywanie nabożeństw w tej placówce i
zatwierdzenie Józefa Wróbla na stanowisku
kierownika placówki.
-
22
sierpnia 1965
– na życzenie placówki w Kijowcu odbyło się
zebranie organizacyjne w sprawie ukonstytuowania
samodzielnego zboru w Matiaszówce i wyboru Rady.
Obecnych było 14 członków oraz trzy osoby z
Warszawy w charakterze obserwatorów. Jednogłośnie
wybrano Józefa Wróbla na przełożonego Zboru,
Stanisława Sobieskiego na jego zastępcę, Pawła
Wróbla na sekretarza, Jana Szmytkiego na skarbnika
oraz Tomasza Matysiuka na członka Rady. Przyjęto
nazwę: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny Zbór w
Matiaszówce, a na siedzibę wybrano Matiaszówkę.
Samodzielna Placówka Kijowiec – w myśl uchwały
tego zgromadzenia – stała się placówką Zboru w
Matiaszówce.
11 października 1965 roku Prezydium Rady ZKE wystosowało
do
Wydziału ds. Wyznań Wojewódzkiej Rady Narodowej w
Lublinie prośbę
o zezwolenie na utworzenie Zboru ZKE we wsi Matiaszówka,
pow. Biała
Podlaska. Jako miejsce zgromadzeń zgłoszono dom
Stanisława
Sobieskiego, a jako przełożonego zboru kaznodzieję
Józefa Wróbla.
22 grudnia 1965 roku Wydział ds. Wyznań WRN w Lublinie
wydał
decyzję, że „nie zgłasza zastrzeżeń przeciw utworzeniu
Zboru
ZKE we wsi Matiaszówka, pow. Biała Podlaska”.
- w
Krzywowólce, gdzie
zamieszkiwało 4 członków, a na nabożeństwach zbierało
się
około 20 osób; kierownikiem Placówki został Jan
Szmytki
- w
Wólce Zabłockiej, gdzie
zamieszkiwało 4 sympatyków, a na nabożeństwie
zgromadzało się
około 14 osób; kierownikiem został Bazyli Klimiuk.
1 grudnia 1975 – zgłoszenie ww. placówek przez Prezydium
ZKE do
Wydziału Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Białej
Podlaskiej.
24 stycznia 1976 – oficjalne pismo Wydziału Wyznań
Urzędu
Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej że w sprawie placówek
w
Krzywowólce i Wólce Zabłockiej, „nie wnosi zastrzeżeń do
propozycji – o charakterze organizacyjnym i
personalnym”.
-
1977 – osiedlenie się w Białej
Podlaskiej rodziny Bronowickich.
-
12
czerwca 1977 r. - uchwała zebrania członkowskiego
w Matiaszówce o utworzeniu placówki w Białej
Podlaskiej przy
ul. Twardej 33 i powołaniu na jej kierownika
Piotra Bronowickiego (sen.). Protokół podpisany
przez Józefa Wróbla jako przełożonego Zboru i
Bazylego Klimiuka jako sekretarza rady.
1 lipca 1977 Prezydium ZKE wystosowało w tej sprawie
pismo do Urzędu
Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej.
W odpowiedzi, datowanej na 29 lipca 1977 r, UW stwierdza
przyjęcie
do wiadomości faktu podjęcia do wiadomości, mającej na
celu
organizację placówki w Białej Podlaskiej. W rozmowie
telefonicznej
wyjaśnia, że praca może być prowadzona, ale formalnemu
zatwierdzeniu podlegają tylko jednostki prawne, czyli
zbory.
-
25 października 1978 – Józef Wróbel
oficjalnie zawiadamia Prezesa ZKE, że - w związku z
przejściem na emeryturę (pracował jako dróżnik
drogowy w REDP) od lutego 1979 – zamierza zmienić
miejsce zamieszkania i zachodzi potrzeba ustanowić
nowego przełożonego w zborze w Matiaszówce, a wolą
zborowników jest, by został nim Stanisław Wagner.
-
15 października 1978 – na ogólnym
zebraniu członkowskim zbór powołuje jednomyślnie
dwóch braci na pracowników zboru:
- Piotra Bronowickiego (jun.) na kaznodzieję
- Stanisława Wagnera na ewangelistę, „który ze względu
na
przewidywaną zmianę miejsca zamieszkania przez
przełożonego zboru
– prezb. Józefa Wróbla, ma również piastować stanowisko
pełniącego obowiązki przełożonego zboru w Matiaszówce”.
Prezydium Rady ZKE zatwierdziło powyższe i 3 listopada
1978
wystąpiło do Urzędu Wojewódzkiego ze stosownym pismem „o
przyjęcie do akceptującej wiadomości”. 12 listopada 1978
r. UW
potwierdził na piśmie, „że przyjmuje do wiadomości
dokonane
zmiany na stanowiskach duchownych w zborze ZKE w
Matiaszówce”.
-
22 kwietnia 1979 – zebranie
członkowskie w Matiaszówce powołuje na przełożonego
zboru Piotra Bronowickiego (jun.). 6 września 1979
r. Prezydium rady ZKE zgłasza do Urzędu
Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej, że „ze względu na
zmianę miejsca zamieszkania przez p.o. przełożonego
zboru ewang. Stanisława Jana Wagnera na stanowisko
przełożonego zboru powołany został kazn. Piotr
Bronowicki jun.”.
21 listopada 1978 r. Urząd Wojewódzki napisał, że
„przyjmuje do
wiadomości dokonane zmiany na stanowiskach duchownych w
zborze ZKE w
Matiaszówce”.
-
5
lipca 1981 -
decyzja ogólnego zebrania członków w
Białej Podlaskiej o przekształceniu placówki
Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Białej
Podlaskiej w samodzielny zbór. Na przełożonego zboru
powołano prezb. Piotra bronowickiego (sen.), na
sekretarza rady zboru Alfreda Zabłockiego, na
skarbnika – Grażynę Masiuk.
23 lipca 1981 - Prezydium Rady ZKE zgłasza powyższe do
Wydziału do
Spraw Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej.
20 sierpnia 1981 - Wydział do Spraw Wyznań Urzędu
Wojewódzkiego w
Białej Podlaskiej „wyraża zgodę na utworzenie zboru ZKE
w
Białej Podlaskiej, ul. Twarda 33... Jednocześnie nie
zgłasza
zastrzeżeń w sprawie mianowania przełożonym zboru prezb.
Piotra
Bronowickiego”.
-
4 września 1983 – decyzja ogólnego
zebrania członków zboru w Białej Podlaskiej o
utworzeniu placówki w Terespolu, przy ul. Ogrodowej
3, pod kierownictwem Mirosława Zabłockiego. Urząd
Wojewódzki potwierdza to pismem z dn. 10.12.1983 r.
-
2 marca 1986 – decyzja zebrania
członkowskiego w Białej Podlaskiej o przekształceniu
placówki w Terespolu w samodzielny zbór. 16 członków
obecnych na zebraniu zadeklarowało przynależność do
nowego zboru w Terespolu [ugrupowanie Chrześcijan
Wiary Ewangelicznej].
-
Grudzień 1987 – podjęcie urzędowych
starań o zmianę w planie zagospodarowania
gospodarstwa Mikołaja Kozaka we wsi Międzyleś i
wyznaczenie placu pod budowę domu modlitwy dla zboru
w Matiaszówce.
-
1988 – samorozwiązanie
Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Wchodzące w
jego skład m.in. ugrupowanie Kościoła Chrystusowego
zostaje zarejestrowane pod nazwą Kościół Zborów
Chrystusowych.
-
16 czerwca 1991 – uroczystość
poświęcenia Domu Modlitwy w Międzylesiu.
-
8
sierpnia 1991-
zgłoszenie przez Naczelną Radę KZCh do Wydziału
Obywatelskiego Urzędu Wojewódzkiego w Białej
Podlaskiej przeniesienia siedziby zboru
z Matiaszówki do Międzylesia. Nowy adres:
Międzyleś 42, gm. Tuczna.
-
5 czerwca 1999 – połączone zebranie
członkowskie zborów w Białej Podlaskiej i w
Międzylesiu powołuje na pastora zboru w Białej
Podlaskiej Piotra Bronowickiego jun., a na pastora
zboru w Międzylesiu – do czasu przygotowania
odpowiedniego młodszego brata – Piotra Bronowickiego
(sen.).
-
17
września 2003 – uchwała Kolegium Pastorów KZCh o
przekształceniu zboru w Międzylesiu w stację
misyjną,
podległą zborowi w Białej Podlaskiej.
-
16 listopada 2003 – ordynacja na
pastorów pomocniczych braci: Krzysztofa Michaluka i
Roberta Sosidko – kierownika Stacji Misyjnej w
Międzylesiu.
-
lipiec 2004 zmiana nazwy „Kościół
Zborów Chrystusowych” na „Wspólnota Kościołów
Chrystusowych”. Oficjalna nazwa zboru w Białej
Podlaskiej brzmi: WKCh Kościół „Zbawienie w Jezusie”
w Białej Podlaskiej.
Na podstawie dokumentów kancelarii WKCh zebrała i
opracowała
Nina Hury 26.09.2008
Copyright © Słowo i
Życie
|