WSPÓLNOTA KOŚCIOŁÓW CHRYSTUSOWYCH
d. Kościół Zborów Chrystusowych
 


K A L E N D A R I U M

Kijowiec – Matiaszówka – Biała Podlaska – Międzyleś

(tekst nie publikowany w "Słowie i Życiu")

  • 4 kwietnia 1963 roku – pismo Józefa Wróbla do Prezydium Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego z prośbą o zarejestrowanie Placówki ZKE w Kijowcu, zgromadzającej się w jego domu. 29 lipca 1963 Prezydium ZKE wystosowało pismo do Wydziału ds. Wyznań Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie o zezwolenie na utworzenie samodzielnej placówki w Kijowcu (najbliższy zbór był w Lublinie) i prośbą o zgodę na odbywanie nabożeństw w tej placówce i zatwierdzenie Józefa Wróbla na stanowisku kierownika placówki.

  • 22 sierpnia 1965 – na życzenie placówki w Kijowcu odbyło się zebranie organizacyjne w sprawie ukonstytuowania samodzielnego zboru w Matiaszówce i wyboru Rady. Obecnych było 14 członków oraz trzy osoby z Warszawy w charakterze obserwatorów. Jednogłośnie wybrano Józefa Wróbla na przełożonego Zboru, Stanisława Sobieskiego na jego zastępcę, Pawła Wróbla na sekretarza, Jana Szmytkiego na skarbnika oraz Tomasza Matysiuka na członka Rady. Przyjęto nazwę: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny Zbór w Matiaszówce, a na siedzibę wybrano Matiaszówkę. Samodzielna Placówka Kijowiec – w myśl uchwały tego zgromadzenia – stała się placówką Zboru w Matiaszówce.

11 października 1965 roku Prezydium Rady ZKE wystosowało do Wydziału ds. Wyznań Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie prośbę o zezwolenie na utworzenie Zboru ZKE we wsi Matiaszówka, pow. Biała Podlaska. Jako miejsce zgromadzeń zgłoszono dom Stanisława Sobieskiego, a jako przełożonego zboru kaznodzieję Józefa Wróbla.

22 grudnia 1965 roku Wydział ds. Wyznań WRN w Lublinie wydał decyzję, że „nie zgłasza zastrzeżeń przeciw utworzeniu Zboru ZKE we wsi Matiaszówka, pow. Biała Podlaska”.

  • 26 października 1975 zebranie członkowskie podjęło uchwałę o zgłoszeniu dwóch placówek zboru w Matiaszówce:

- w Krzywowólce, gdzie zamieszkiwało 4 członków, a na nabożeństwach zbierało się około 20 osób; kierownikiem Placówki został Jan Szmytki

- w Wólce Zabłockiej, gdzie zamieszkiwało 4 sympatyków, a na nabożeństwie zgromadzało się około 14 osób; kierownikiem został Bazyli Klimiuk.

1 grudnia 1975 – zgłoszenie ww. placówek przez Prezydium ZKE do Wydziału Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej.

24 stycznia 1976 – oficjalne pismo Wydziału Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej że w sprawie placówek w Krzywowólce i Wólce Zabłockiej, „nie wnosi zastrzeżeń do propozycji – o charakterze organizacyjnym i personalnym”.

  • 1977 – osiedlenie się w Białej Podlaskiej rodziny Bronowickich.

  • 12 czerwca 1977 r. - uchwała zebrania członkowskiego w Matiaszówce o utworzeniu placówki w Białej Podlaskiej przy ul. Twardej 33 i powołaniu na jej kierownika Piotra Bronowickiego (sen.). Protokół podpisany przez Józefa Wróbla jako przełożonego Zboru i Bazylego Klimiuka jako sekretarza rady.

1 lipca 1977 Prezydium ZKE wystosowało w tej sprawie pismo do Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej.

W odpowiedzi, datowanej na 29 lipca 1977 r, UW stwierdza przyjęcie do wiadomości faktu podjęcia do wiadomości, mającej na celu organizację placówki w Białej Podlaskiej. W rozmowie telefonicznej wyjaśnia, że praca może być prowadzona, ale formalnemu zatwierdzeniu podlegają tylko jednostki prawne, czyli zbory.

  • 25 października 1978 – Józef Wróbel oficjalnie zawiadamia Prezesa ZKE, że - w związku z przejściem na emeryturę (pracował jako dróżnik drogowy w REDP) od lutego 1979 – zamierza zmienić miejsce zamieszkania i zachodzi potrzeba ustanowić nowego przełożonego w zborze w Matiaszówce, a wolą zborowników jest, by został nim Stanisław Wagner.

  • 15 października 1978 – na ogólnym zebraniu członkowskim zbór powołuje jednomyślnie dwóch braci na pracowników zboru:

- Piotra Bronowickiego (jun.) na kaznodzieję

- Stanisława Wagnera na ewangelistę, „który ze względu na przewidywaną zmianę miejsca zamieszkania przez przełożonego zboru – prezb. Józefa Wróbla, ma również piastować stanowisko pełniącego obowiązki przełożonego zboru w Matiaszówce”.

Prezydium Rady ZKE zatwierdziło powyższe i 3 listopada 1978 wystąpiło do Urzędu Wojewódzkiego ze stosownym pismem „o przyjęcie do akceptującej wiadomości”. 12 listopada 1978 r. UW potwierdził na piśmie, „że przyjmuje do wiadomości dokonane zmiany na stanowiskach duchownych w zborze ZKE w Matiaszówce”.

  • 22 kwietnia 1979 – zebranie członkowskie w Matiaszówce powołuje na przełożonego zboru Piotra Bronowickiego (jun.). 6 września 1979 r. Prezydium rady ZKE zgłasza do Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej, że „ze względu na zmianę miejsca zamieszkania przez p.o. przełożonego zboru ewang. Stanisława Jana Wagnera na stanowisko przełożonego zboru powołany został kazn. Piotr Bronowicki jun.”.

21 listopada 1978 r. Urząd Wojewódzki napisał, że „przyjmuje do wiadomości dokonane zmiany na stanowiskach duchownych w zborze ZKE w Matiaszówce”.

  • 5 sierpnia 1979 – w Białej Podlaskiej uroczystość wprowadzenia do służby kaznodziejskiej Piotra Bronowickiego (jun.).

  • 5 lipca 1981 - decyzja ogólnego zebrania członków w Białej Podlaskiej o przekształceniu placówki Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego w Białej Podlaskiej w samodzielny zbór. Na przełożonego zboru powołano prezb. Piotra bronowickiego (sen.), na sekretarza rady zboru Alfreda Zabłockiego, na skarbnika – Grażynę Masiuk.

23 lipca 1981 - Prezydium Rady ZKE zgłasza powyższe do Wydziału do Spraw Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej.

20 sierpnia 1981 - Wydział do Spraw Wyznań Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej „wyraża zgodę na utworzenie zboru ZKE w Białej Podlaskiej, ul. Twarda 33... Jednocześnie nie zgłasza zastrzeżeń w sprawie mianowania przełożonym zboru prezb. Piotra Bronowickiego”.

  • 4 września 1983 – decyzja ogólnego zebrania członków zboru w Białej Podlaskiej o utworzeniu placówki w Terespolu, przy ul. Ogrodowej 3, pod kierownictwem Mirosława Zabłockiego. Urząd Wojewódzki potwierdza to pismem z dn. 10.12.1983 r.

  • 2 marca 1986 – decyzja zebrania członkowskiego w Białej Podlaskiej o przekształceniu placówki w Terespolu w samodzielny zbór. 16 członków obecnych na zebraniu zadeklarowało przynależność do nowego zboru w Terespolu [ugrupowanie Chrześcijan Wiary Ewangelicznej].

  • Grudzień 1987 – podjęcie urzędowych starań o zmianę w planie zagospodarowania gospodarstwa Mikołaja Kozaka we wsi Międzyleś i wyznaczenie placu pod budowę domu modlitwy dla zboru w Matiaszówce.

  • 1988 – samorozwiązanie Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego. Wchodzące w jego skład m.in. ugrupowanie Kościoła Chrystusowego zostaje zarejestrowane pod nazwą Kościół Zborów Chrystusowych.

  • 16 czerwca 1991 – uroczystość poświęcenia Domu Modlitwy w Międzylesiu.

  • 8 sierpnia 1991- zgłoszenie przez Naczelną Radę KZCh do Wydziału Obywatelskiego Urzędu Wojewódzkiego w Białej Podlaskiej przeniesienia siedziby zboru z Matiaszówki do Międzylesia. Nowy adres: Międzyleś 42, gm. Tuczna.

  • 5 czerwca 1999 – połączone zebranie członkowskie zborów w Białej Podlaskiej i w Międzylesiu powołuje na pastora zboru w Białej Podlaskiej Piotra Bronowickiego jun., a na pastora zboru w Międzylesiu – do czasu przygotowania odpowiedniego młodszego brata – Piotra Bronowickiego (sen.).

  • 17 września 2003 – uchwała Kolegium Pastorów KZCh o przekształceniu zboru w Międzylesiu w stację misyjną, podległą zborowi w Białej Podlaskiej.

  • 16 listopada 2003 – ordynacja na pastorów pomocniczych braci: Krzysztofa Michaluka i Roberta Sosidko – kierownika Stacji Misyjnej w Międzylesiu.

  • lipiec 2004 zmiana nazwy „Kościół Zborów Chrystusowych” na „Wspólnota Kościołów Chrystusowych”. Oficjalna nazwa zboru w Białej Podlaskiej brzmi: WKCh Kościół „Zbawienie w Jezusie” w Białej Podlaskiej.


Na podstawie dokumentów kancelarii WKCh zebrała i opracowała Nina Hury 26.09.2008


Copyright © Słowo i Życie
Słowo i Zycie - strona główna