Misja w Polsce
- zasadność, istota i metoda w kontekście stosunków wewnątrzchrześcijańskich

Tak zostało zatytułowane sympozjum naukowe, zorganizowane 15 października 2004 r. przez Wyższe Baptystyczne Seminarium Teologiczne w Warszawie-Radości.

Było to już drugie z kolei spotkanie tego typu. W roku ubiegłym poruszano temat: “Ewangelikalizm polski – jaka czeka go przyszłość?” Materiały z tego sympozjum zostały opublikowane w książce „Ewangelikalny protestantyzm w Polsce u progu XXI wieku”, wydanej przez Wydawnictwo Credo i WBST.

W tym roku przedmiotem naukowej refleksji stały się nie tyle środowiska ewangelikalne, co chrześcijańska misja w ogóle. W kraju od wieków uznawanym za chrześcijański, temat ten rodzi pytania o zupełnie podstawowym charakterze. Poruszano kwestię pojmowania i zakresu misji, jej perspektyw. Zastanawiano się, co misji przeszkadza, a co wspiera i ułatwia przekaz Ewangelii. Podobnie jak w roku ubiegłym zaproszono prelegentów z różnych środowisk, także katolików.

Nazwiska prelegentów i tytuły referatów mówią zarówno o poziomie, jak i zróżnicowanym podejściu do tematu: ks. bp Zdzisław Tranda (Kościół Ewangelicko-Reformowany) – „Co utrudnia zainteresowanie ewangelizacją?”, ks. dr Edward Czajko (Kościół Zielonoświątkowy) – „Misja Kościoła z perspektywy chrześcijaństwa entuzjastycznego”, ks. prof. dr hab. Andrzej Siemieniewski (Papieski Fakultet Teologiczny we Wrocławiu) - ”Eklezjalny wymiar katolickiej misji”, pastor prof. dr hab. Mirosław A. Patalon (Kościół Chrześcijan Baptystów/Pomorska Akademia Pedagogiczna w Słupsku) – „O dialogicznym charakterze misji chrześcijańskiej”, dr Dariusz Cupiał (Fundacja Cyryla i Metodego) – „Czy katolicy i protestanci mogą dzisiaj współpracować w dziele ewangelizacji?”, pastor dr Wojciech Kowalewski (Kościół Chrześcijan Baptystów) – „Jedność i różnorodność w działalności ewangelizacyjnej a paradygmat misjologii trynitarnej”, prof. dr. hab. Tadeusz Zieliński (WBST/ChAT w Warszawie) – „Etyka misji chrześcijańskiej według międzynarodowych ustaleń ekumenicznych”. Każdy referat był skondensowanym pakietem problemów i zagadnień, które prelegent uważał za stosowne poruszyć, czasem tylko zasygnalizować. WBST zamierza wydać książkę również z tego sympozjum.

Baptyści i ewangelicy, katolicy i zielonoświątkowcy wygłaszali swoje referaty a później uczestniczyli w dyskusji, nie unikając spornych kwestii. Zachowanie własnych przekonań i własnej tożsamości oraz poszanowanie odmiennych poglądów, mimo niezgadzania się z nimi, to od jakiegoś czasu nowy trend w polskich środowiskach chrześcijańskich. W tym kontekście jedność chrześcijan nabiera znaczenia głębszego niż jedność organizacyjna, strukturalna czy hierarchiczna. Z pewnością nie jest to odkrycie naszych czasów. Na kartach Nowego Testamentu znajdujemy dowody, że taki właśnie był pierwotny Kościół. Co jednak jest nowe i cieszy, a było widoczne przy okazji tych dwóch sympozjów, to świadome i cierpliwe prezentowanie własnych racji i uważne wsłuchiwanie się w to, co mają do powiedzenia inni.

Niewątpliwie warto odnotować fakt, że środowiska ewangelikalne w naszym kraju dojrzały do autorefleksji i nawiązują na naukowym poziomie partnerski dialog z ewangelikami i katolikami. Znaczy to, że w naszych kręgach pojawili się ludzie na co dzień zajmujący się nauczaniem na poziomie akademickim i samodzielnie podejmujący badania naukowe. Warta odnotowania jest też gotowość odległych środowisk w łonie chrześcijaństwa do podejmowania wymiany poglądów. ■