Słowo i Życie - strona główna
numer wiosna 2002
Wiara czy uczynki?

Co Jezus miał na myśli, gdy w kontekście swojego powtórnego przyjścia na ziemię, mówił o nagrodach?
Co miał na myśli, mówiąc o oddawaniu każdemu według jego uczynków?
Czy to oznacza, że zbawienie otrzymujemy za nasze dobre uczynki,a nie z łaski przez wiarę?

W Objawieniu Jana czytamy: "Oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku" (Obj 22,12). Biblia wyraźnie naucza i podkreśla, że zbawienie jest z łaski przez wiarę, a nie z uczynków: "Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę i to nie z was: Boży to dar;  nie z uczynków, aby się kto nie chlubił" (Ef 2,8-9)."Zbawił nas nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego" (Tt 3,5).

To prawda, że o naszym wiecznym przeznaczeniu - niebie albo piekle - decydujemy w tym życiu: przyjmując, albo nie przyjmując Jezusa jako Pana i Zbawiciela (1 J 5,5). Prawdą jest też, że to zbawienie jest darem Bożym, otrzymywanym przez wiarę, a nie nagrodą, którą  można zdobyć poprzez dobre uczynki (Rz 6,23).

Gdy wierzący staną w obliczu Boga na sąd (2 Kor 5,10), nie będzie to sąd za ich grzechy, przesądzający o ich wiecznym przeznaczeniu. Ich grzechy były już przecież osądzone - zostały złożone na Jezusa Chrystusa, gdy On wisiał na krzyżu. Jest powiedziane: "On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą" (2 Kor 5,21). Boży gniew za nasze grzechy spadł na Jezusa, a gdy uwierzyliśmy, nasze grzechy zostały przebaczone i zapomniane na całą naszą wieczność (Hbr 8,12).

Ale my, wierzący, będziemy jednak sądzeni. Będziemy osądzeni za nasze czyny, ale nie w związku z naszym wiecznym przeznaczeniem, tylko dla określenia nagrody. O tym właśnie pisze Paweł: "Albowiem my wszyscy musimy stanąć przed sądem Chrystusowym, aby każdy odebrał zapłatę za uczynki swoje, dokonane w ciele, dobre czy złe" (2 Kor 5,10).

Nasze uczynki, dokonane na ziemi dla Królestwa Bożego, będą poddane ocenie (2 Kor 5,10), ujawniona zostanie ich wartość (1Kor 3,13) i motywacja (1Kor 4,5). Gdy rodzimy się na nowo, Duch Święty obdarowuje nas darami (1 Kor 12,4-7), których powinniśmy używać dla sprawy Bożego Królestwa. To jeden z powodów, dlaczego tak ważne jest, byśmy wiedzieli, jakie są duchowe dary, i umieli rozpoznać ten, którym zostaliśmy obdarowani.

Pismo Święte wymienia niektóre z nagród, które będzie rozdawał Jezus:
·    korona sprawiedliwości - dla tych, którzy żyli życiem pełnym miłości i Bożej obecności w ich sercu (2 Tm 4,7-8)
·    korona życia - dla tych, którzy wytrwali w doświadczeniach (Obj 2,10; Jk 1,12)
·    niezniszczalny wieniec - dla tych, którzy opanowują własne ciało (1 Kor 9,25)
·    korona chwały - dla wiernych starszych i pastorów (1 P 5,4)
·    korona radości - dla zdobywców dusz (Flp 4,1; 1 Tes 2,19)
·    szaty z bisioru -  które, w pewnym sensie, odzwierciedlają sprawiedliwe uczynki świętych (Obj 19,8).

Pismo Święte mówi (1 Kor 3,10-15), że niektórzy spośród odkupionych nie otrzymają żadnej nagrody. Ich bezużyteczne dzieło "spłonie", a oni "poniosą szkodę", a więc nie będą mieli żadnej nagrody, by móc złożyć ją u stóp Jezusa, jak owych 24 starców przed tronem Boga w niebie (Obj 4,10).

Podsumowując, odkupiony przez Boga człowiek pełni dobre uczynki nie po to, żeby być zbawionym, ale dlatego, że jest zbawiony. Paweł stwierdza, że jesteśmy zbawieni "nie dla uczynków sprawiedliwości, które spełniliśmy" (Tt 3,5), ale jesteśmy zbawieni, abyśmy "starali się celować w dobrych uczynkach" (Tt 3,8). Autor Listu do Hebrajczyków ujmuje to tak: "A nie zapominajcie dobroczynności i pomocy wzajemnej; takie bowiem ofiary podobają się Bogu" (Hbr 13,16).

DAVID REAGAN
Tłum. z ang. N.H.
Fragment z: David R. Reagan, Wrath and Glory. Unveiling the Majestic Book of Revelation, New Leaf Press, Green Forest AR, USA. Wykorzystano za pozwoleniem.
Copyright © 2001 by Lamb & Lion Ministries.

 
Słowo i Życie nr 1/2002