Slowo i Zycie - numer 3/2002

numer 3/2002

Doroczna Konferencja Kościoła Zborów Chrystusowych

W dniach 8-12 lipca 2002 w Ostródzie odbyła się doroczna Konferencja Kościoła Zborów Chrystusowych pod hasłem „Nowa jakość, nowe wyzwania”. Tym razem była ona przeznaczona dla pastorów, dyrektorów agend i pracowników Kościoła oraz ich współmałżonków. Jej organizatorami byli: pastor W. Andrzej Bajeński - Naczelny Prezbiter Kościoła i jego zastępca pastor Władysław Dwulat.

Konferencja pomyślana była jako intensywne forum wymiany poglądów, doświadczeń, prezentacji regionów, dyskusji i decyzji. W jej trakcie odbyło się również posiedzenie Kolegium Pastorów. Nie zabrakło czasu na niecodzienne momenty jubileuszowe, podziękowania i wspólne modlitwy. Była to okazja do uczenia się, wzajemnego budowania i inspirowania, zachęcania i przypominania spraw zapomnianych.

Dzień rozpoczynał się śniadaniem. O godz. 9.00 następowało „Strojenie serc”, czyli społeczność poranna, na której usługiwali Słowem koordynatorzy regionów: Jarosław Ściwiarski, Aleksander Żegunia, Krzysztof Zaręba, Paweł Wróbel. Potem dwie przedpołudniowe sesje wykładowe, roboczo zwane „Wyostrzaniem wizji” i „Podpatrywaniem innych”. Wykładowcami byli: W. Andrzej Bajeński oraz Dave Smith i Brian Wright.

Dave Smith i Brian Wright (obaj z USA) dzielili się swoimi doświadczeniami w pracy misyjnej i ewangelizacyjnej, ilustrując je wieloma przykładami. Ich relacje z doświadczeń w zakładaniu nowych zborów w Ameryce i entuzjazm, skłaniał do refleksji i poszukiwania nowych, ale własnych sposobów działania, z uwzględnieniem naszych uwarunkowań.

Blok sesji popołudniowych nazwano „Audiencją u Najwyższego”. Miały one charakter warsztatów modlitewnych. Prezentowane były na nich poszczególne regiony naszego Kościoła, po czym w modlitwie dziękowaliśmy Bogu i przedkładaliśmy konkretne zbory, sprawy, problemy, osoby.

Społeczności wieczorne pomyślane były jako „Cieszenie się Bogiem i sobą nawzajem” i każda z nich miała odmienny charakter:

Poniedziałek – inauguracja i przedstawianie się.

Wtorek – wieczór przy ognisku, ale również z przesłaniem Słowa Bożego. Słowem Bożym usługiwał br. Wayne Murphy – dyrektor Polish Christian Ministries z USA. Przypomniał, że jest to już dziesiąta z kolei doroczna konferencja Zborów Chrystusowych w Polsce. Dwie z nich miały charakter jubileuszowy, były związane z 75-leciem i 80-leciem Kościoła Chrystusowego w Polsce. Każda z pozostałych miała nieco odmienny charakter. Ta też jest inna. Nastrojowy wieczór przy ognisku nie mógł obyć się bez wspomnień i ochoczego śpiewania (również w stylu retro).

Środa - bankiet jubileuszowy, podczas którego dostrzeżono szereg okrągłych rocznic, ważnych jubileuszy. Były listy gratulacyjne, życzenia, sporo wzruszeń i zaskoczenia, no i stoły suto zastawione owocami, napojami, herbatnikami i... świecami. Nie zapomniano także o nieobecnym br. Pawle Bajko, który w tym roku obchodzi 80-te urodziny. Organizatorzy przygotowali specjalną księgę pamiątkową, do której każdy mógł wpisać swoje życzenia dla Jubilata.

Czwartek - ten wieczór zatytułowano „Odnowa przymierza służby”. Brat Władysław Dwulat przypomniał słowa Pana Jezusa o światłości świata. Uczniowie Jezusa mają do spełnienia ważna zadanie: odbijając światło płynące od Jezusa Chrystusa, mają wskazywać światu drogę do Boga. Na koniec praktyczna ilustracja: po wyłączeniu światła elektrycznego zapalono jedną dużą świecę, symbol „Światłości, która oświeca każdego człowieka”. Każdy mógł podejść i od niej zapalić swoją małą świeczkę. Ten symboliczny gest wyrażał pragnienie pozostawania w służbie u Boga dla ludzi. Na stole przybywało światełek, a w stodole-kaplicy robiło się coraz jaśniej...

Piątek był ostatnim dniem Konferencji. Poranne strojenie serc tchnęło nadzieją – o niej mówił kaznodzieja. Ostatnia sesja szkoleniowa. Potem sesja Kolegium Pastorów i równolegle spotkanie kobiet. I jeszcze ostatnie wystąpienie Prezbitera Naczelnego, zachęcające do podejmowania nowych wyzwań: Chrystus Pan oczekuje, że na koniec dnia Jego Królestwo będzie pomnożone, bo Jego słudzy byli wierni. Każdy z nas może być lepszy i nasze zbory mogą być lepsze. Niepomnażanie Bożych dóbr jest niewiernością Jemu. Sługa, który zachował tylko to, co miał, usłyszał słowa: „Sługo niewierny”. Życie stawia przed nami coraz to nowe wyzwania. Wspólnie musimy się uczyć jak być lepszym Kościołem Jezusa Chrystusa, lepszymi liderami, duszpasterzami, zarządcami.

Doroczna Konferencja nie była czasem wypoczynku, mimo przepięknej pogody. Były to cztery ważne dni duchowego inwestowania, czas pożytecznie spędzony. Również na wspólnym śpiewaniu. „Bo najlepsze wciąż przed nami jest. Nie to, co teraz widzę. Nie to, co teraz słyszę. Bo najlepsze wciąż przed nami jest” - ten refren uczestnikom Konferencji zawsze będzie przypominać wspólny czas w Ostródzie w roku 2002.

NINA I BRONEK HURY