numer 2/2002

Biblijny chrzest

Dlaczego należy być ochrzczonym?
Biblia podaje przynajmniej trzy przyczyny, dla których należy przyjąć chrzest: 
ˇ Po pierwsze, aby pójść za przykładem Jezusa Chrystusa. W Ewangelii Marka czytamy: "W tym czasie przyszedł Jezus z Nazaretu w Galilei i został w Jordanie ochrzczony przez Jana" (Mk 1,9 PE). Jezus przyjął chrzest jako dorosły człowiek, nie na oczyszczenie grzechów, bo był bez grzechu, lecz jako przykład dla nas. Chcąc naśladować Jezusa Chrystusa powinniśmy przyjąć chrzest. 
ˇ Po drugie, ponieważ Jezus wyraźnie nakazał chrzest. W Ewangelii Mateusza czytamy: "Idźcie więc i czyńcie uczniów wśród wszystkich narodów, chrzcząc ich w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie ich zachowywać wszystko, co wam nakazałem" (Mt 28,19-20 PE). 
ˇ Po trzecie, chrzest pokazuje, że wierzysz. W księdze Dziejów Apostolskich czytamy: "Wielu też Koryntian, którzy słuchali, uwierzyło i przyjmowało chrzest" (Dz 18,8). Mamy wiele przykładów w Biblii, które potwierdzają, że pierwszą rzeczą, jaką należy uczynić po uwierzeniu, jest chrzest (Dz 8,36-38; 2,41; 22,16). Przyjmując chrzest, wyznajemy publicznie, że wierzymy w Jezusa, znamy Go i pragniemy resztę życia przeżyć w społeczności z Nim.
 

Jakie jest znaczenie chrztu?
Biblia ukazuje chrzest jako symbol. Chrzest wizualnie obrazuje śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Apostoł Paweł napisał: "Wraz z Nim zostaliście pogrzebani w chrzcie, w którym też zostaliście wespół wzbudzeni przez wiarę w moc Boga, który Go wzbudził z martwych" (Kol 2,12).
Zanurzenie symbolizuje śmierć dla starej drogi życia: "Tak więc, jeśli ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się nowe" (2 Kor 5,17). Gdy oddaję swoje życie Chrystusowi, staję się nowym stworzeniem. Każdy grzech, jaki popełniłem, zostaje wymazany i przebaczony: "Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili" (Rz 6,4). 

Chrzest - reprezentując śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa - symbolicznie wyraża doświadczenie nawrócenia. Obmyci z wszelkich grzechów, wynurzamy się do nowego życia z Chrystusem. 
 

Czy chrzest zbawia?
Chrzest nikogo nie zbawia, gdyż według Słowa Bożego tylko Chrystus zbawia. Biblia mówi wyraźnie: "Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar; nie z uczynków, aby się kto nie chlubił" (Ef 2,8-9). Chrzest jest niczym obrączka ślubna. W czasie ślubu człowiek wypowiada słowo, które zmienia jego życie. Podobnie, gdy stajemy się chrześcijanami, przez chrzest mówimy Chrystusowi: TAK. Tak jak obrączka jest zewnętrznym symbolem wewnętrznego zobowiązania wobec małżonka, tak chrzest jest zewnętrznym wyrazem naszej osobistej społeczności z Jezusem. 

Chrzest nie czyni nikogo chrześcijaninem, ale mówi światu, że nie wstydzę się przyznać, że jestem chrześcijaninem. Obrączka nie czyni nikogo automatycznie małżonkiem, ale noszenie jej w naszej kulturze komunikuje, że nie wstydzę się przyznać do swego partnera. 
 

W jaki sposób należy się chrzcić?
Niektóre Kościoły chrzczą przez pokropienie, inne przez polanie, jeszcze inne przez zanurzenie. Jak był ochrzczony Jezus? W Ewangelii Mateusza czytamy, że Jezus po chrzcie wystąpił z wody (Mt 3,16). Każdy chrzest opisany w Biblii odbywał się przez zanurzenie, zawsze jest mowa o wejściu do wody i wyjściu z niej. Na przykład, gdy Filip chrzcił dworzanina etiopskiego, czytamy: "Obaj, Filip i  eunuch zeszli do wody i go ochrzcił. A kiedy wyszli z wody..." (Dz 8,38-39 PE). 

Ewangelia Jana mówi, że "Jan także chrzcił w Ainon blisko Salim, bo tam było dużo wody" (J 3,23). Jordan jest płytką rzeką i tylko w niektórych miejscach można było chrzcić przez zanurzenie. Samo imię Jan Chrzciciel w oryginale greckim brzmi "Zanurzyciel". Greckie słowo "chrzest" (gr. baptidzo), oznacza bowiem "zanurzać". 

Do dziś w polskim Gnieźnie, a także w południowej Europie, gdzie zachowały się kościoły z wczesnych wieków, zobaczyć można głębokie baptysteria, czyli specjalne baseny, w których chrzczono przez zanurzenie. Dlaczego wiele Kościołów chrzci dziś przez pokropienie? Otóż we wczesnych wiekach niektórzy zaczęli błędnie sądzić, że akt chrztu sam w sobie obmywa z grzechów i gwarantuje zbawienie, toteż nie w pełni nawróceni chrześcijanie, zwlekali z chrztem do schyłku życia. Bywało zatem, że nie byli już w stanie pójść do wody. Wtedy przynoszono wodę do łoża śmierci. Początkowo polewano całego człowieka, potem tylko głowę, a z czasem ograniczono się do pokropienia. 

Pokropienie czy polanie nie oddaje jednak w pełni symbolu śmierci i zmartwychwstania, jaki Chrystus zawarł w tym obrzędzie, ani nie reprezentuje śmierci dla starego życia i wynurzenia do życia nowego, o jakich pisze apostoł Paweł: "Czyż nie wiadomo wam, że my wszyscy, którzyśmy otrzymali chrzest zanurzający w Chrystusa Jezusa, zostaliśmy zanurzeni w Jego śmierć? Zatem przez chrzest zanurzający nas w śmierć zostaliśmy razem z Nim pogrzebani po to, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie - jak Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca. Jeżeli bowiem przez śmierć, podobną do Jego śmierci, zostaliśmy z Nim złączeni w jedno, to tak samo będziemy z Nim złączeni w jedno przez podobne zmartwychwstanie" (Rz 6,3-5 BT). 
 

Kto powinien się ochrzcić?
Chrzest przez zanurzenie powinna przyjąć każda osoba, która uwierzyła w Jezusa Chrystusa i pragnie podążać za Jego nauką. W Dziejach Apostolskich czytamy: "Nawróćcie się i niechaj każdy z was przyjmie chrzest w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie dar Ducha Świętego. [...] Ci więc, którzy przyjęli jego naukę, zostali ochrzczeni" (Dz 2,38.41 PE). 

Z tej też przyczyny wiele Kościołów nie chrzci dzieci, dopóki nie są dość dojrzałe, aby zrozumieć podstawy chrześcijańskiej wiary i samodzielnie podjąć taką decyzje. Wielu z nas zostało ochrzczonych, jako małe dzieci. Było to owocem szlachetnych pobudek naszych rodziców, ale rodzice nie mogą zbawić dzieci swą wiarą i uczynkami. Biblia mówi, że "każdy za samego siebie odpowie przed Bogiem" (Rz 14,12). Chrzest w wieku niemowlęcym nie był wyrazem naszej wiary, nie byliśmy go świadomi. Biblia zaś mówi wyraźnie, że ochrzczony może być dopiero ten, kto uwierzył i nawrócił się (Mk 16,16; Dz 2,38). Dopiero gdy człowiek osobiście pozna naukę Jezusa i uwierzy, może przyjąć chrzest, tak jak Jezus, przez zanurzenie.

Chrzest sam w sobie nie ma magicznego znaczenia. Jest symbolem naszej społeczności z Jezusem, a nie środkiem do zbawienia. Zanurzenie zawiera symbol śmierci i zmartwychwstania Zbawiciela oraz zewnętrzny znak nawrócenia. 
 

Kiedy można przyjąć chrzest?
Do chrztu trzeba spełnić jeden warunek - uwierzyć. W Biblii czytamy, że chrzczono tych, którzy się nawracali, uwierzyli w Chrystusa, poznali i przyjęli fundamentalne zasady wiary Kościoła chrześcijańskiego. Dzieje Apostolskie relacjonują: "Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty. Nawet i sam Szymon uwierzył, gdy zaś został ochrzczony, trzymał się Filipa..." (Dz 8,12). 

Podobnie było w przypadku etiopskiego eunucha. Czytamy, że Filip spotkał go i wyjaśnił  mu fragment Pisma, mówiący o Jezusie. "A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę, a eunuch rzekł: Oto woda; cóż stoi na przeszkodzie, abym został ochrzczony? Filip zaś powiedział mu: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A odpowiadając, rzekł: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. I kazał zatrzymać wóz, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go" (Dz 8,36-38). 

Jeśli uwierzyłeś w Jezusa, poznałeś podstawowe nauki Pisma Świętego, pragniesz żyć w zgodzie z nimi i stać się członkiem lokalnego Kościoła, powinieneś przyjąć chrzest (1 Kor 12,13). Ananiasz, gdy spotkał Saula (późniejszego apostoła Pawła), nawróconego na drodze do Damaszku, powiedział: "A czemu teraz zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia Jego" (Dz 22,16). 

ALFRED PALLA