Slowo i Zycie - numer zima 2001

numer zima 2001

Copyright © Słowo i Życie 2001

Kościół Zborów Chrystusowych w Sosnowcu
- rys historyczny

Dzieje Zboru Chrystusowego w Sosnowcu są ściśle związane z osobą prezbitera Konstantego Sacewicza (1912-1994), który nawrócił się w wieku 12 lat w Kobryniu. Ewangelię usłyszał od swojego starszego brata Jerzego. Szkołę średnią ukończył z wyróżnieniem, ale jako innowierca nie mógł znaleźć pracy na Kresach Wschodnich. W 1937 roku znalazł w gazecie ogłoszenie, że fabryka w Sosnowcu (późniejsza Huta Miłowice) poszukuje pracownika. Posiadał wymagane kwalifikacje, odpowiedział więc na tę ofertę. Został przyjęty do pracy i przyjechał do Sosnowca, najpierw sam, a w roku 1938 dołączyła do niego żona Ksenia z d. Kraczyna.

K. i K. Sacewiczowie włączyli się w pracę zboru baptystycznego przy ul. Orlej, chociaż formalnie nie przyjęli członkostwa. K. Sacewicz prowadził godziny biblijne, wygłaszał kazania, prowadził pracę duszpasterską. Po wybuchu II wojny światowej uciekli do rodzinnego Kobrynia, ale wkrótce - ostrzeżeni o grożącym im zesłaniu na Syberię - powrócili do Sosnowca. Od 1941 roku w ich mieszkaniu przy ul. Jasnej odbywały się nabożeństwa, miały charakter tajny, gdyż prowadzenie nabożeństw po polsku było na tym terenie zakazane.

Po zakończeniu wojny garstka ewangelicznie wierzących w Sosnowcu bezskutecznie próbowała powtórnie nawiązać kontakt z Kościołem Baptystów i odzyskać kaplicę przy ul. Orlej. W czerwcu 1946 roku podjęto decyzję o przystąpieniu do reaktywowanego wówczas Zjednoczenia Kościołów Chrystusowych. Nabożeństwa odbywały w gościnnych progach Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego: najpierw w zakrystii, potem w nawie bocznej, w nawie głównej, a od 1957 r. w kaplicy przycmentarnej przy ul. Smutnej 6 w Sosnowcu.

Pamiętny w dziejach zboru był rok 1950. Pastor Konstanty Sacewicz, podobnie jak wielu innych działaczy kościelnych, został aresztowany (podczas kuracji w sanatorium w Kudowie Zdroju) po zarzutem zdrady stanu. Przebywał w areszcie 6 miesięcy, ciężar odpowiedzialności za zbór w tym okresie wzięła na swoje barki jego żona Ksenia.

W roku 1951 powstał chór zborowy, pod dyrekcją br. Ferdynanda Karela, późniejszego pastora zboru w Katowicach. Prowadzona była praca wśród dzieci i młodzieży. Organizowano zjazdy młodzieży.

Owocem pracy zboru była stacja misyjna w Dąbrowie Górniczej, oficjalnie zainaugurowana 26 XII 1947 r. [taka jest data poprawna, omyłkowo wydrukowano rok 1948 - przepraszamy - red.] - , a w roku 1953 przekształcona w samodzielny zbór. Z inicjatywy zboru sosnowieckiego powstały ponadto zbory naszego Kościoła w Rybniku i Katowicach oraz stacja Misyjna w Jaworznie, Mysłowicach i Łaziskach Górnych.

Działalność pastora Konstantego Sacewicza nie ograniczała się do lokalnego zboru. Był cenioną postacią w środowisku kościelnym. W roku 1975, decyzją VIII Synodu, został prezesem Rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego (do którego w latach 1953-1988 należał nasz Kościół). Funkcje tę pełnił przez dwie kadencje (czyli w maksymalnym wymiarze zgodnie z zasadą przyjętą w Statucie), tj. do roku 1981, a "jego postawa pokornego posługiwania zmieniła całkowicie zasady współżycia i współpracy w Kościele", jak stwierdza br. Edward Czajko w swoim opracowaniu "Sytuacja prawna ruchu zielonoświątkowego w Polsce w perspektywie historycznej".

W marcu 1994 roku, po śmierci założyciela zboru Konstantego Sacewicza, obowiązki pastora zboru w Sosnowcu powierzono br. Zdzisławowi Skibie, który pełnił ją tylko do końca tegoż roku (zginął tragicznie 31 grudnia 1994 r.). Od kwietnia 1995 do marca 1998 roku pastorem p.o. był br. Dariusz Dominiak.

28 marcu 1999 r., decyzją zebrania wiernych, oficjalnie powołano na pastora zboru prezbitera Henryka Rothera-Sacewicza, syna Konstantego. Pastor Henryk Rother-Sacewicz w latach 1988-2000 pełnił funkcję zwierzchnika Kościoła Zborów Chrystusowych, a aktualnie jest członkiem Sekretariatu Kościoła. Był inicjatorem powołania Aliansu Ewangelicznego w RP i pełni funkcję przewodniczącego jego Rady Krajowej. W okresie 1967-1994 był pastorem zboru w Dąbrowie Górniczej. Ze zborem w Sosnowcu jest związany od dzieciństwa. Tu stawiał pierwsze kroki w służbie.

Rok 2001 jest znamienny dla zboru w Sosnowcu, głównie ze względu na zmianę jego siedziby. Przeprowadzka z ul. Smutnej na Radosną ma wymowny charakter. Oby podobne zmiany następowały również w życiu duchowym. Niech moc Boża zamienia smutek w radość w życiu tych, którym w imieniu Pana będą usługiwać w mocy Ducha Świętego. Niech Pan błogosławi Swemu ludowi w Sosnowcu. (red.)